Հայ արվեստի պատմության մեջ դժվար է գտնել այնպիսի գործչի, որի կերպարով ներշնչված լինեն դարի գրեթե բոլոր գրողներն ու բանաստեղծները։ Թերևս, այդ երանելիներից է հայ հանճարեղ կոմպոզիտոր Կոմիտասը։ Նրա մասին գրվել են թե՛ փոքրիկ բանաստեղծություններ, թե՛ պոեմներ ու ծավալուն երկեր։20-րդ դարի հայ գրականության մեջ Կոմիտասին նվիրված առաջին խոշոր ստեղծագործություններից է Եղիշե Չարենցի «Reqiem aeternam»-ը (Կոմիտասի հիշատակին)։Continue reading “ԳՐՈՂՆԵՐԸ ԿՈՄԻՏԱՍԻ ՄԱՍԻՆ”
Category Archives: Գրականություն
Վանո Սիրադեղյան«Շատ չհամարվի»
https://elenasargsyan.wordpress.com/2021/09/26/%d5%be%d5%a1%d5%b6%d5%b8-%d5%bd%d5%ab%d6%80%d5%a1%d5%a4%d5%a5%d5%b2%d5%b5%d5%a1%d5%b6-%d5%b7%d5%a1%d5%bf-%d5%b9%d5%b0%d5%a1%d5%b4%d5%a1%d6%80%d5%be%d5%ab/ Այս պատմվածքը ինձ մի կողմից դուր եկավ մի կողմից ոչ։ Դուր եկավ քանի որ գրողը լավ էր բնութագրել այդ մթնոլորտը, և այն զգացվում էր։ Դուր չեկավ քանի որ ես ավելի շատ սիրում եմ պատմվածքներ որոնք ունեն գործողություն։ Նաև իմ դուրը չեկավ ” Մորական ցեղի խեղճ արյունը ծռել է երեխի մեջքը։” այս նախադասությունը։ Չեմ տեսնումContinue reading “Վանո Սիրադեղյան«Շատ չհամարվի»”
Վիլիամ Սարոյան Ծիծաղ
“Ծիծաղ” <<Ծաղկի պես կքված, ամոթահար էր: Նա զղջում էր, ոչ թե պարզապես կեղծում: Նա ցավում էր ոչ թե իր՝ այլ ուսուցչուհու համար: Ջահել աղջիկ էր, ուրիշին փոխարինող, ժամանակավոր ուսուցչուհի: Եվ նրա մեջ կար այդ տխրությունը, այնպե՜ս հեռավոր, այնպե՜ս դժվար հասկանալի: Այդ տխրությունը գալիս էր աղջկա հետ ամեն առավոտ: Եվ տղան ծիծաղել էր դրա վրա:>> ՀետաքրքիրContinue reading “Վիլիամ Սարոյան Ծիծաղ”
Ազատություն
Ազատությունը մարդուն սահմաններում չփակելն է, չստիպել նրան հետևի մեծամասնությանը, այլ թողել գնա իր ցանկացած ճանապարհով։ Հաճախ տեսանելի են դառնում <<լավ>> ծնողների գործերը, ովքեր մտածելով, որ գործում են երեխայի ապագայի համար, ուղղակի խանգարում են երեխայի հոգեկան առողջությունը։ Ազատությունը մարդկանց պետք է, բայց եթե այն լինի անսահմանափակ, աշխարհը կդառնա քաոս։ Բայց պետք է իմանալ այդ ազատության սահմանները,Continue reading “Ազատություն”
Վիլյամ Սարոյան«Գեղեցիկ սպիտակ ձիու ամառը»
Կարծիք։ Իմ կարծիքով Ջո Բայրոնը լավ մարդ է և քանի որ նա Ղարօղրալյանների բարեկամն էր, ինձ թվում է կթողներ Արամինին ձի քշել սովորել, եթե վերջինս հարգանքով խնդրեր։ Պատմություն մեջ ես որպես այդպիսին իմաստ չտեսա և Մուրադի ու Արամի մտածողությունը դուրս նույնպես չեկավ։
Մարիո Բենեդետի « Մարդիկ, որոնք ինձ դուր են գալիս»
https://yelenasargsyanblog.wordpress.com/2018/09/12/%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%AB%D5%B8-%D5%A2%D5%A5%D5%B6%D5%A5%D5%A4%D5%A5%D5%BF%D5%AB-%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%A4%D5%AB%D5%AF-%D5%B8%D6%80%D5%B8%D5%B6%D6%84-%D5%AB%D5%B6%D5%B1-%D5%A4%D5%B8%D6%82%D6%80/ Ընտրե՛ք «Ինձ դուր են գալիս մարդիկ…» շարքից երկուսը և մեկնաբանե՛ք: Ինձ դուր են գալիս տեսակետ ունեցող մարդիկ, նրանք, որոնք չեն ամաչում գիտակցել, որ սխալվել են կամ որ ինչ-որ բան չգիտեն: Մարդիկ, որոնք իրենց սխալներն ընդունելիս, ջանում են նորից չկրկնել դրանք: Մարդիկ, որոնք պայքարում են ձախորդությունների դեմ: Մարդիկ, որոնք ելք են փնտրում: Ինձ դուր ենContinue reading “Մարիո Բենեդետի « Մարդիկ, որոնք ինձ դուր են գալիս»”
Քեթրին Աղաջանյան 